Lieve ouders,
Ik had een sabbatical genomen: een fietstocht langs de kust van Nederland. Hoe heerlijk!
En tussen al het genieten door gingen mijn gedachten niet over mijn werk, niet over mijn privéleven, maar vooral hierover:
Voor wie het nieuws volgt, wie de problemen van de jeugd observeert, wie het klimaatdebat volgt, het is bijna moedeloos makend. Maar…
We kunnen het ons niet permitteren om somber te worden en zeker niet naar onze kinderen toe.
Je kinderen hebben jou nodig om vertrouwen te houden in hun toekomst. Ooit had je dat immers toen je hen de kans gaf om geboren te worden!
Dus, ook al wordt het leven lastiger, moeilijker, beklemmend, ingewikkelder of nijpender om ons heen, we hebben de verantwoordelijkheid om in onszelf ruimte maken om Lichtpunten en Licht te blijven ervaren.
Lichtpunten en Licht om ons vertrouwen in de toekomst actief aan onze kinderen door te kunnen geven.
Het ervaren en vervolgens het in je ‘leven verweven’ van Lichtpunten en Licht is niet zweverig of wegkijken.
Het is een mindset die wellicht soms moed, doorzettingsvermogen en discipline vergt. Maar het hoort óók bij het ouderschap.
Iedereen doet dat op zijn eigen manier, iedereen heeft zijn eigen ankertjes.
Ik krijg het zelf door de realiteit te omhelzen van alle liefdevolle, mooie, vrolijke, hartelijke momenten die ik in de interactie met anderen krijg.
Ik krijg het door binnenpretjes wanneer een raar liedje me invalt, of wanneer ik ineens een idee krijg.
Het wordt in me aangeraakt wanneer ik oog heb voor alle innovatieve, creatieve en inspirerende initiatieven om me heen die de hoop in zich hebben op een betere toekomst. (En hoe meer ik kijk hoe meer ik zie dat dit soort acties inmiddels óók tot in de haarvaten van onze samenleving aan het doordringen is.)
Verder ervaar ik het als voedend om op een positieve manier actief deel te nemen aan acties die ten goede komen aan het Grote Geheel.
Last but not least is de natuur de plek van thuiskomen. De troost die er zit in het steeds terugkerende tij, de zon die altijd weer opkomt, de seizoenen die zich aflossen. Voor mij is in de planten- en dierenwereld de moed te vinden om door te gaan, zelfs nu de natuur onder druk staat.
Want wij zijn gewoon een deel van deze natuur, en kunnen dat dus ook.
‘Actief vertrouwen in de toekomst houden’… hoe doe jij dat?
Wil je dat delen?